Het is 2017. Najaar. Marcel van Roosmalen en Eva Hoeke verhuizen. Van bovenwoning naar schoolmeesterswoning. Van klein naar groot. Van Amsterdam naar Wormer. En ineens zitten ze daar dan. Middenin het dorp. ‘Eindelijk ruimte,’ denkt Marcel. ‘Heerlijk terug naar huis,’ denkt Eva. Maar niet lang. Zandweg 17, Wormer is een voorstelling over misverstanden. Over buren en barbecueën. En altijd wind tegen. Hij: journalist, columnist, reportageschrijver. Zij: journalist, columnist, interviewer. Hij: droge humor en zelf nooit lachen. Zij: oog voor detail en een warm barmhart. Samen schreven ze boeken. Pakten ze dozen in. Trokken ze naar Wormer. Zochten ze het geluk. Vonden ze het menselijk tekort. En maakten er een voorstelling over. En jij? Jij verhuist met ze mee.
Een nieuwe voorstelling. Of eigenlijk meer een presentatie. Of wacht, beter een belevenis. Ja! Een belevenis! De mensen laten meemaken hoe het is. Of voelt, ofzo. Om ADHD te hebben. Maar niet...
Een nieuwe voorstelling. Of eigenlijk meer een presentatie. Of wacht, beter een belevenis. Ja! Een belevenis! De mensen laten meemaken hoe het is. Of voelt, ofzo. Om ADHD te hebben. Maar niet...
Een nieuwe voorstelling. Of eigenlijk meer een presentatie. Of wacht, beter een belevenis. Ja! Een belevenis! De mensen laten meemaken hoe het is. Of voelt, ofzo. Om ADHD te hebben. Maar niet...
Een nieuwe voorstelling. Of eigenlijk meer een presentatie. Of wacht, beter een belevenis. Ja! Een belevenis! De mensen laten meemaken hoe het is. Of voelt, ofzo. Om ADHD te hebben. Maar niet...
Een nieuwe voorstelling. Of eigenlijk meer een presentatie. Of wacht, beter een belevenis. Ja! Een belevenis! De mensen laten meemaken hoe het is. Of voelt, ofzo. Om ADHD te hebben. Maar niet...