Stephanie Louwrier

Stephanie Louwrier laat het achterste van haar tong zien én horen. Een stembandoperatie en maanden van gedwongen stilte brachten Stephanie tot nadenken: Wat als je niet meer kunt schreeuwen en zingen, wat zeg je dan? Ben ik wel eerlijk naar mezelf en anderen?
Stephanie gaat de ultieme uitdaging aan: ongefilterd eerlijk zijn over alles wat er in haar omgaat. Ze neemt je mee in een rollercoaster van eerlijkheid, waar nee zeggen de normaalste zaak van de wereld is, cellulitis gewoon cool is en adviezen van Arie Boomsma weer de koelkast in mogen. Met behulp van een loopstation creëert ze live haar eigen muziek, wat deze show niet alleen heel grappig maakt maar ook een unieke muzikale ervaring biedt.

Eerlijk, grappig, herkenbaar en muzikaal. Stephanie Louwrier op haar best. En doe jezelf vooral plezier, haal je verwachtingen naar beneden, dat is voor iedereen het beste.

Kijk ook de korte aflevering van Het Uur van de Wolf over dit podiumbeest.
De pers over haar Parade-versie van Let’s get louder:
‘De rockende performer die Louwrier is, is nu meer dan ooit ontketend.’ (Theaterkrant)

‘Louwrier is een genadeloos theaterbeest, dat volledig samensmelt met de krachtige, bombastische vorm en het publiek ademloos achterlaat. Als ze een voetballer was, zou je zeggen: voor zo’n speler ga je naar het stadion.’ (Het Parool)
concept, tekst en spel Stephanie Louwrier regie Titus Tiel Groenestege muziek Stephanie Louwrier, Jelle Bruinsma en Ruben van Asselt coproductie Stephanie Louwrier, Via Rudolphi Producties en DOX foto Melvin Simons