Nederlandse Reisopera -L'Incoronazione di Poppea

Onder het bloedige bewind van de jonge keizer Nerone kan niets en niemand de opkomst van de mooie en immorele Poppea tegenhouden. Zowel de meest flamboyante Shakespeare-drama's als de beste tv-series van vandaag verbleken in vergelijking met deze productie als het gaat om het helder weergeven van de passies van de mensheid – van slaapkamer tot politieke arena.

De kroning van Poppea combineert het beste en het slechtste in de mens via een scala van ambivalente hoofdrolspelers en kleurrijke bijfiguren, gecombineerd met de aangrijpende muziek van Monteverdi. Regisseur Ted Huffman creëerde een rollenspel dat de mechanismen van de menselijke samenleving aan het licht brengt als een eeuwige komedie van macht en verleiding.

“Meesterwerk van Monteverdi blijft bij Reisopera van begin tot einde fascineren – bijna drie uur lang” - NRC ****
"L’Incoronazione di Poppea’ is een heerlijke productie, met hoogstaande zang en gulzige smakzoenen" - De Volkskrant ****

De Romeinse keizer Nerone is verliefd op Poppea, een mooie courtisane. Hij wil met haar trouwen en zijn vrouw Ottavia wegsturen. Maar zijn oude leermeester Seneca vindt dit een slecht idee, zowel om morele als politieke redenen. Nerone wil geen tegenspraak en dwingt Seneca daarom om zelfmoord te plegen.
Ottavia is wanhopig als ze hoort dat Nerone haar wil verlaten. Ze wil Poppea laten vermoorden en dwingt Ottone, de ex-geliefde van Poppea, om het plan uit te voeren. Ottone voelt zich verplicht en vraagt hulp aan Drusilla, een vrouw die nog steeds van hem houdt, ook al heeft hij haar ooit verlaten voor Poppea.
Ottone trekt Drusilla’s mantel aan zodat niemand hem herkent. Zo probeert hij ’s nachts de slapende Poppea te vermoorden. Maar het lukt niet: de god van de liefde, Amore, voorkomt de moord. Amore belooft zelfs dat Poppea nog diezelfde dag keizerin zal worden.
Drusilla’s mantel wordt herkend, en zij wordt gearresteerd. Ze wordt naar Nerone gebracht en ondervraagd. Drusilla neemt alle schuld op zich om Ottone te beschermen. Als Ottone dat hoort, vertelt hij dat hij het echt heeft gedaan. Nerone verbant hem, maar als dank voor Drusilla’s trouw mag zij met Ottone mee.
Nu heeft Nerone een goede reden om Ottavia weg te sturen, en hij verbant haar uit Rome. Poppea wordt gekroond tot keizerin, en samen zingen Nerone en Poppea aan het eind vol vreugde over hun liefde.

Muzikale leiding - Mónica Pustilnik

Regie – Ted Huffman

Decorontwerp – Johannes Schütz/Anna Wörl

Kostuumontwerp - Astrid Klein

Lichtontwerp – Bertrand Couderc

Bewegingsregisseur – Pim Veulings

Dramaturg – Antonio Cuenca Ruiz

Poppea – Catherine Trottmann

Nerone – Jake Arditti

Ottavia / Virtu – Luciana Mancini

Ottone – NN

Seneca – NN