Heaven Stood Still: The Incarnations of Willy DeVille

Een documentaire, gemaakt door de Amerikaan Larry Locke, die het leven en de muziek van een unieke artiest portretteert die zowel bij leven als postuum veel te weinig erkenning heeft gekregen voor zijn unieke positie binnen de traditionele Amerikaanse muziek van de jaren ‘70, ‘80 en ’90.
Het viel Larry op dat vele groten uit de muziekscene (Bob Dylan, Bruce Springsteen, Bon Jovi, Peter Wolf, Ben E. King, Herman Brood en vele anderen) Willy DeVille bewonderden maar daar maar moeilijk voor uitkwamen. Verder intrigeerde hem de vraag: “Waarom DeVille wel erkenning kreeg in Europa maar in Amerika nauwelijks bekendheid genoot”. Was het zijn drugs imago? Deze nieuwsgierigheid heeft geresulteerd in een prachtige documentaire met vele unieke beelden.
Wie was Willy DeVille?

DeVille begon zijn muziekcarrière in de CBGB-punkscene in het New York van de jaren ‘70 met zijn band Mink DeVille. De concerten van Mink DeVille werden bezocht door de crème de la crème uit de muziekwereld. Willy: geboren als Billy Borsey in de fabrieksstad Stamford, Connecticut, smeedde hij voor zichzelf een totaal unieke identiteit. Zijn liefde voor muziek en films waren zijn inspiratie en zijn uitweg naar de grote stad. Zijn krachtige zangstem en steeds evoluerende podiumpersonages toverden avontuurlijke uitstapjes naar rhythm-and-blues-, cajun-, salsa-, mariachi- en tejanomuziek. Met zijn “Spanish-Americana” was hij een van de meest originele en meest romantische figuren van het rocktijdperk.
DeVille verkocht in zijn 35-jarige carrière een miljoen platen in Europa met hits als Spanish Stroll, Hey Joe, You Better Move On, Demasiado Corazon. Hij werd genomineerd voor een Academy Award voor het themalied van de film ‘Princess Bride’. De song werd op vele Amerikaanse bruiloften gespeeld, maar bijna niemand wist wie de zanger was. DeVille stond op alle grote podia in Europa, maar in zijn thuisland bleef hij bijna volledig onbekend. Je kunt wel zeggen America’s best kept secret.