155 & Maas theater en dans

Terwijl de jongens van 155 (eenvijfvijf) amper hun eigen veters kunnen strikken, krijgt iedereen om hen heen kinderen. En dan wordt de druk om volwassen te worden opeens heel groot. Je kan niet blijven lachen om poep- en plasgrappen, dingen zomaar kapot maken, doelloos rondhangen en niks doen (toch?). Er moeten huizen gekocht worden, belastingen betaald worden en je moet je verdiepen in termen als ‘hypotheekrenteaftrek’ en ‘eigen-inkomsten-norm’. Knieschijven gaan kapot, haar valt uit en polsen breken.
Hoogste tijd voor 155 om iets te maken voor een publiek dat nog wél kan lachen om hun humor, voor het te laat is. De jongens zijn zo infantiel dat zelfs 6-jarigen zoiets hebben van: ‘djeez, zij zijn echt kinderachtig’. In een flauwe show vechten ze tegen het opgroeien en lappen zij alle volwassen regels aan hun laars.

155 over Stuntkont
“Voor ons gaat de voorstelling heel erg over dat we dingen willen doen die andere mensen onvolwassen vinden. Onze impulsen volgen, dingen kapotmaken, heel lang hetzelfde doen, niks doen, dingen met poep en plas, schreeuwen en vooral spelen. Hoe kunnen we samenleven zonder op te groeien?”
Coproductie 155 & Maas theater en dans | Erik Bos, Thomas Bos, René Geerlings, Thomas van Kalmthout & Rein Luuring makers

TRIGGER WARNING

In deze voorstelling worden stroboscopische lichten en harde geluidseffecten gebruikt.

While the boys at 155 (one-five-five) can barely tie their own shoelaces, everyone around them is having children. And then the pressure to grow up suddenly becomes very real. You can’t keep laughing at poop and pee jokes, breaking things for no reason, hanging around aimlessly and doing nothing (right?). Houses have to be bought, taxes paid and you have to familiarize yourself with terms like ‘mortgage interest deduction’ and ‘own-income standard’. Kneecaps dislocate, hair falls out and wrists break.
High time for 155 to make something for an audience that can still laugh at their humour, before it’s too late. The boys are so childlike that even 6-year-olds are like, ‘djeez, they really are childish’. In a slapsticky show, they fight against growing up and ignore all adult rules.
155 about Stuntkont
“For us, the show is very much about wanting to do things that other people think are immature. Following our impulses, breaking things, doing nothing, things with poo and pee, screaming and especially playing. How can we exist together without growing up?”
Coproductie 155 & Maas theater en dans | Erik Bos, Thomas Bos, René Geerlings, Thomas van Kalmthout & Rein Luuring makers