De Rotterdamse Energiehal, ergens halverwege de jaren negentig: duizenden gabbers komen bij elkaar om nachtenlang te hakken. Daar worden Alex, Moon en Ben beste vrienden. Onoverwinnelijk lijken ze, in een roes van XTC, zweet en op 160 beats per minuut, tot ze zichzelf én elkaar kwijtraken.
Vijfentwintig jaar later en een leven verder, treffen Alex en Moon elkaar weer. Een nacht lang worden ze geconfronteerd met hun verleden, hun keuzes en proberen ze te hervinden wat ze verloren zijn.
Gabbers waren we is een losgeslagen muzikale theatertrip van regisseur Olivier Diepenhorst die zich afspeelt in de gabberscene van de jaren negentig, toen maar liefst een kwart van de jongeren zich gabber noemde, tot grote afschuw van de rest van Nederland. Een rauwe theatershow over vriendschap en worden wie je wil zijn - op 160 beats per minuut.
Er zijn drie kinderen.
Ze wonen op matrassen.
Ze slingeren aan hun bed.
Ze mogen wat jij niet mag.
Ze durven alles.
Kom maar eens kijken.
Deze grappige...
Er zijn drie kinderen.
Ze wonen op matrassen.
Ze slingeren aan hun bed.
Ze mogen wat jij niet mag.
Ze durven alles.
Kom maar eens kijken.
Deze grappige...
Het moest er natuurlijk een keer van komen: Remko Vrijdag gaat solo. Halleluja! Hij deed al eerder een triootje, met De Vliegende Panters, en een duo, met Martine Sandifort. Hij deed grote...
Zijn we in oorlog zonder het te zien? Digitale sabotage, online spionage en grootschalige desinformatie maken de wereld tot een permanent strijdtoneel. Hoe kwetsbaar zijn wee als we niet zien hoe...
Moeten we hier nog iets over uitleggen?
Het jaar is (bijna) voorbij, het land snakt naar verlossing, naar iemand die op magistrale wijze alle gebeurtenissen in een ander licht kan zetten,...