This is not a dance

Hoe dans je als je niet mag dansen? In Iran is dansen officieel verboden. Sinds de Islamitische Revolutie hebben alle dansgezelschappen er hun deuren moeten sluiten. Veel dansers en choreografen zijn naar het buitenland gevlucht. Degenen die er nog wonen, moeten vindingrijk zijn. Hoe houden zij deze kunstvorm levend?  
Genomineerd voor de Mime/Performance prijs
Theatermaker Nastaran Razawi Khorasani presenteert de performance This is not a dance over censuur. Wat mag gezien worden en wat niet? Terwijl muziek en belichting elkaar steeds verder opzwepen, probeert ze haar dansende lichaam te beteugelen.   
  
Tijdens de voorstelling geeft Nastaran het podium aan stemmen van choreografen en dansers die wonen in Iran en de diaspora. Hoe gaan zij om met het dansverbod? Hoe beoefenen zij hun beroep, welk gevaar lopen zij, voor welke vrijheden strijden zij? This is not a dance is een ode aan het lichaam dat wil bewegen. Een eerbetoon aan de kunst die gemaakt móet worden, in welke vorm dan ook.  
Taal
In de voorstelling wordt Farsi gesproken. Er is Nederlandse, Engelse en Farsi boventiteling. Een gedeelte van de interviews is niet te horen, maar alleen met boventiteling te lezen. 

Let op 
In This is not a dance wordt gebruikgemaakt van stroboscopische lichteffecten.