Al ruim twintig jaar maakt Golden Palace magisch-fysiek theater over de tragiek van het leven. In Engelenburcht, een ode aan de zorgzaamheid zet het gezelschap het belang van de zorg centraal.
Hoog in de bergen ligt Engelenburcht, een verlaten sanatorium dat nog steeds wordt bestierd door een mysterieuze verpleegster. Iedereen die aanklopt, wordt geholpen. Of het nu gaat om zieken, gewonden of mensen die om een praatje verlegen zitten: ze worden met veel liefde ontvangen. Maar als de stoet van zorgbehoevenden steeds langer wordt, lijkt zelfs de verpleegster te bezwijken onder de druk. Dan gebeurt er plots een wonder..
In een show vol poëzie, vieze luiers en schoonheid gaat Golden Palace op zoek naar de onmisbaarheid van de zorg. Waarom heeft het 'zorgen' in onze samenleving zo weinig prioriteit, terwijl de laatste jaren de bekommering om elkaar juist zo belangrijk is gebleken? Tijd voor een theatrale ode aan de zorgzaamheid!
Over het gezelschap
Mimegezelschap Golden Palace maakt fysiek theater voor theaterzalen en op locatie. Waar theater, in de visie van het gezelschap, steeds taliger en explicieter wordt, wil Golden Palace de kracht van de fysieke verbeelding inzetten om iets vertellen over gezamenlijkheid.
Voorstellingen van Golden Palace gaan over menselijke behoeftes: over het verlangen om samen te vloeien met anderen en ook om te voldoen aan wat de samenleving verwacht. Herkenbare thema’s in combinatie met een fysieke speelstijl maken dat de voorstellingen toegankelijk zijn voor een breed publiek.
concept en regie: Ingrid Kuijpers spel: Andrea Beugger, Laila el Bazi, David Eeles, Tijn Luijben en Jesse Vissers geluidscompositie: Wim Conradi vormgeving: Maartje Prins en Martina Bauer lichtontwerp: Desirée van Gelderen
www.goldenpalace.nl
beeld: Ben van Duin
De pers over Engelenburcht
Theaterkrant
“Met Engelenburcht bewijzen Kuijpers en haar spelers zich als waarnemers van kwetsbare thematiek verpakt in fraai acteerwerk, bijgestaan door melancholisch maar toch strijdbaar voorwaartse liederen… Een krachtig eerbetoon aan de zorg.”
Het Parool
“Zonder expliciet te refereren aan de actuele Nederlandse situatie, is de voorstelling een reflectie op de in zijn voegen krakende zorg en hoelang we die als een gegeven hebben beschouwd”