Lezing Samira van der Loo

In haar onlangs verschenen poëziebundel ‘Vanaf hier is het niet ver meer’ deelt Samira van der Loo openhartig over de psychologische en emotionele nasleep na een ervaring van seksueel geweld in haar leven. In haar gedichten neemt ze je mee in haar verwerkingsproces, wat ze eerlijk en zonder opsmuk beschrijft. Poëzie vanuit het hart, over de gevolgen van trauma, maar ook over de transformerende werking van de liefde. ‘Vanaf hier is het niet ver meer’ is haar debuut en is uitgegeven door Uitgeverij Boekscout.
Op 26 september presenteert ze haar poëziebundel in Cultura. Samira van der Loo komt vertellen over haar bundel en haar inspiratiebronnen, en er is de mogelijkheden om vragen te stellen. In het tweede deel van de avond, geeft ze een voorstelling van ongeveer een uur. Deze voorstelling, met als titel ‘Het labyrint’, bestaat uit spoken word en liedjes op basis van de poëzie uit haar bundel, waarbij ze zichzelf begeleid op gitaar.
‘Vanaf hier is het niet ver meer’ is een bundel die gaat over een weg vinden, thuiskomen, na trauma. Door woorden te geven aan haar ervaringen, hoopt ze dat haar poëziebundel een herberg kan zijn voor anderen die ook moeilijke dingen hebben meegemaakt. Voor haar is poëzie de sleutel om seksueel geweld meer bespreekbaar te maken. Met haar gedichten wil ze de schaamte rondom het onderwerp verder doorbreken. Hierover is ook een interview met haar verschenen in De Gelderlander.
Na de presentatie is er de mogelijkheid om een gesigneerde exemplaar van de poëziebundel aan te schaffen. De bundel wordt ook beschikbaar gesteld in de bibliotheek van Cultura. Iedereen is van harte welkom om te komen kijken en luisteren.
Samira van der Loo (1991) is dichter, singer-songwriter en humanistisch geestelijk verzorger in opleiding. Na acht jaar podiumervaring te hebben opgedaan als dichter, verschijnt nu haar indrukwekkende debuut.
Enkele reacties op de voorstelling ‘Het labyrint’:
“heel mooi en ontroerend, indrukwekkend, veelzijdig… ze heeft veel lef, ik kon echt verbinding voelen, ik heb ademloos gekeken… ik moest een aantal traantjes laten en soms heb ik ook gelachen… het was hart openend, dapper, geweldig, wezenlijk… het was zo echt, het gaf me inspiratie… ik begreep het en ik voelde het, het was zo goed voor mijn ziel”.