EenmaligIm Lauf Der Zeit

Eenmalig

Im Lauf Der Zeit

Ter gelegenheid van de release van Paris, Texas vertonen we twee eerdere Duitse films van Wim Wenders. Met de productie van Alice in den Städten en Im Lauf der Zeit ontdekte Wenders het genre van de roadmovie, waar de hoofdpersonen op zoek zijn naar de zin van hun bestaan. Robby Müller was verantwoordelijk voor de cinematografie voor alle drie de films.

Een rondreizend reparateur van bioscoopprojectoren redt het leven van een depressieve psycholoog die met zijn Volkswagen in een rivier is gereden. Ze reizen samen verder, langs de grens tussen West- en Oost-Duitsland, met hun uitgestorven dorpjes en eindeloze heuvels. Onderweg krijgen de twee mannen, die elk op de vlucht zijn voor hun verleden, een band door een gedeelde eenzaamheid. Reizend van de ene landelijke Duitse bioscoop naar de andere ontstaat er een diepe vriendschap.

Acteur Rüdiger Vogler speelt de rondtoerende technicus die met zijn vrachtwagen bioscopen in dit afgelegen grensgebied afgaat, voor het plegen van onderhoud aan de filmprojectoren. De melancholie van vervallen bioscopen geeft een extra dimensie aan het verhaal. Het scenario van regisseur Wim Wenders is naast een ode aan filmapparatuur ook een portret van de ontworteling van de Duitse samenleving in de Amerikaans geïnspireerde consumptiemaatschappij. Met een klassieke eindscène, waarin de enige niet-kapotte neonletters van de gesloten bioscoop Weisse Wand het woord 'end' vormen.

We vertonen Im Lauf der Zeit met Engelse ondertiteling.

Bijzonderheden

Wim Wenders over Im Lauf der Zeit: “Na tien weken filmen waren we nog maar halverwege, terwijl ik gehoopt had tegen die tijd klaar te zijn met de opnamen. Er was geen geld om verder te filmen, en een einde was nog niet eens in zicht. Het probleem was: hoe moest de reis eindigen? Eerst dacht ik aan een ongeluk. Als de film in Amerika zou zijn gemaakt, zou hij zeker geëindigd zijn met een ongeluk. Maar godzijdank waren we niet in Amerika; we waren vrij om iets anders te doen en door te dringen tot de waarheid van ons verhaal. Dus onderbraken we het filmen en probeerde ik geld bij elkaar te krijgen voor nog vijf weken draaien. Natuurlijk kan een film als deze letterlijk een eeuwigheid duren, en dat is een gevaar. De oplossing bleek uiteindelijk dat die mannen moesten inzien dat het zo niet verder kon: hun wegen moesten zich scheiden, ze moesten hun leven veranderen.”