Paul de Kort

Het Nederlandse landschap is over de eeuwen bewerkt door vele generaties van plannenmakers, ingenieurs, waterbouwers, veldheren en boeren. Zijn fascinatie ligt bij die sporen van menselijke activiteiten die hun functie hebben verloren, maar als littekens nog zichtbaar zijn in het landschap. Het zijn heel vaak deze sporen die wij nu als ruimtelijke kwaliteit koesteren. Voor een ‘goede verstaander’ vertelt het landschap veel boeiende verhalen die in, onder en achter het zichtbare landschap verborgen liggen. Met zijn kunst wil hij zo’n goede verstaander zijn, zodat steeds meer mensen het landschap gaan verstaan…. want goede verstaanders zijn meer betrokken.
Ik ben het meest tevreden met die kunstwerken waarin ik erin ben geslaagd om met een minimum aan middelen een maximum aan betekenis te geven. Waar ik open eindjes met elkaar verbind tot een samenhangend geheel dat meer is dan de optelsom der delen, 1 + 1 = 3. Maar om dat te bereiken moet ik het landschap eerst kunnen lezen als een cartograaf, ondervragen als een archeoloog, vergraven als een geoloog, begrijpen als een boer en overzien als een vogel.
Voorbeelden van projecten van zijn hand zijn; de 'Mandercirkels' in Twente (2000) de 'Wassende Maan' in de Brabantse Biesbosch (2008), 'Pier+Horizon' in de Noordoostpolder (2016). Voorbeelden van samenwerkingsprojecten zijn; GROND-GELUID 'Landartpark Buitenschot' iov. Schiphol ism. H+N+S Landschapsarchitecten (2013), 'Stille Getuigen Harde Feiten' op de voormalige vliegbasis Twente ism Parklaan Landschapsarchitecten (2017) en '14 bruggen voor de Houthaven' en 'Eridanos' (2018) ism VHarch en Parklaan Landschapsarchitecten. Sinds 2014 geeft De Kort les aan de leerstoelgroep Landschapsarchitectuur aan de Wageningen Universiteit.